Στο όνειρο...

Κρύβεσαι μέσα στον πιο ένοχο φόβο σου
Βάζεις το κεφάλι μέσα στα δυο σου χέρια.
Σκέφτεσαι. Τρομάζεις.
Ποτίζεις τα σωθικά σου με σταγόνες λήθης.
Χάνεσαι σε εικόνες που δεν κουράζουν.
Ξεχνιέσαι. Ξεχνάς.

Η νύχτα φεύγει. Η μέρα πλησιάζει.
Και εσύ εκεί. Χαμένος στο βασίλειό σου
Δε νιώθεις. Δεν αισθάνεσαι.
Κείτεσαι κάπου στο ξύλινο πάτωμα
Σαν νεκρή φιγούρα κάποιου ξεπεσμένου ήρωα.
Δεν κινείσαι. Δε φοβάσαι.

Το φως μπαίνει με βια από τα παράθυρα.
Κρύβεις το κεφάλι σου με το μαξιλάρι.
Ξυπνάς. Φοβάσαι.
Τρέχεις για να σωθείς από τις σκέψεις
Που με μανία σε μαστιγώνουν.
Παραπατάς. Πέφτεις.

Οι φόβοι σου σε έχουν πια κυριέψει.
Δεν μπορείς πια να κρυφτείς.
Κοιτάζεις. Ξέρεις.
Θες να ζήσεις μια ζωή που δεν έζησες.
Να κυνηγήσεις εκείνο το όνειρο
Αγωνίζεσαι. Προλαβαίνεις;