Σκέψεις που έγιναν λέξεις.

Μίλησε μου για αγάπη, για έρωτα

Γίνε η Ιθάκη μου σ' αυτό το ταξίδι

Δώσε μου λιγάκι από τον ουρανό που κρύβεις

Βαρέθηκα να μου λες για την ασχήμια τους

Δε θέλω πια να ακούσω άλλα

Φτάνει. Μαύρισες τις λευκές μου σκέψεις.

Φύγε. Το σκοτάδι σου μαύρισε τον ήλιο μου

Τρομακτικές εικόνες εξαθλίωσης. Δε θέλω.

Θέλω να δω, να νιώσω, να ονειρευτώ.

Δε θέλω πια να ακούσω άλλα.

Θέλω να ταξιδέψω. Να ζήσω.

Να φτιάξω μόνη μου ένα παράλληλο κόσμο

Ένα καταφύγιο για να μπορώ να ονειρεύομαι

Για να κρύβομαι από όλα όσα με θυμώνουν

Δε θέλω πια να ακούσω άλλα.

Ένας κόσμος για μένα, για τις σκέψεις μου

Ένας κόσμος για μένα και για μας

Θα έρθεις; Ίσως φοβηθώ και τα παρατήσω.

Αν έρθεις μίλα μου για αγάπη μόνο,

Δε θέλω πια να ακούσω άλλα.

Βαρέθηκα να μαθαίνω. Φτάνει.
Δεν αντέχω να τους αφήνω να βιάζουν
τον κόσμο μου, τα όνειρά μου, τη ζωή μου
Να νιώθω μικρός για να το αλλάξω.

Δε θέλω πια να ακούσω άλλα.

Κράτα με και πάμε μαζί,
Να χτίσουμε ένα δικό μας κόσμο,
Ένα νησί στο πέλαγος τους
Μια δική μας ελπίδα στο χάος
Δε θέλω πια να ακούσω άλλα.

Αρκετά έμεινα σπίτι να ακούω
Αυτός ο δρόμος εκεί έξω γράφει ελευθερία
Γράφει πως επιτέλους βγήκε ήλιος.
Βλέπεις; Ξυπνήσαμε είπαν.
Δε θέλω πια να ακούσω άλλα.